Nijkleaster

NieuwsStypje ús / Steun ons

Kleasterochtend 2 december 2020

Gepubliceerd op // 2 Reacties

college over ‘minderheidstaal en godsdienst’
in de kerk van Jorwert.

Deze kleasterochtend werd naast Frysk en Nederlands ook Engels als voertaal gebruikt. Dat had te maken met het jaarlijks terugkerende bezoek van studenten Meertaligheid (BA programme Minorities & Multilingualism) aan Nijkleaster. Zij namen deel aan de viering en de kennismaking en kregen daarna college van Hinne Wagenaar, terwijl de andere Nijkleastergangers gingen wandelen.

In de bijbellezing hadden we gehoord over Johannes de Doper die de vraag krijgt wie hij eigenlijk is. Johannes wijst verschillende beelden die mensen van hem hebben van de hand. Dan pas zegt hij wie hij wel wil zijn, iemand die ruimte maakt voor een ander, voor God (Johannes 1: 19-23).

De vraag bij de wandeling: wie ben je niet? Misschien wordt door daar bij stil te staan ook duidelijk wie je wel bent.

de week van 30 november – Activiteiten

Gepubliceerd op // 1 Reactie

Op weg naar de tweede zondag van Advent, van 30 november tot en met 6 december, kun je meedoen aan de volgende activiteiten bij Nijkleaster:

Oude Bijbel in nis


Woensdag: kleaster-ochtend (incl. kuier), vanaf 09u30.

Vrijdag: Ferbining op Freed (aandachtig lezen) van 19u30-tot 20.u30

Zondag, 2de Advent: kerkdienst, vanaf 09u30

Kleasterkuier (20 mei 2020)

Gepubliceerd op // Reageer

Hemelvaart. Morgen is het Hemelvaartsdag, misschien wel het meest onbegrepen feest van de christelijke kalender. Veertig dagen na de opstanding verdween Jezus van het toneel. Hij werd voor de ogen van zijn vrienden opgenomen in een wolk zodat ze hem niet meer zagen (Handelingen 1, 9). Iemands vertrek vieren met een jaarlijkse feestdag is eigenlijk best vreemd.

Hemelvaartsdag heeft te maken met achterblijven, achtergelaten worden. Tegelijk kun je ook zeggen dat Jezus ruimte maakt. Hij heeft zijn missie vervuld, het is nu aan ons. Leo Feijen schrijft in het boekje ‘Met zonder Jezus. Over Hemelvaart’ het volgende:

Je gaat hemelvaart beter begrijpen als je ouder wordt. Dan heb je wat meer meegemaakt: je hebt verdriet gehad, bent onrechtvaardig behandeld, bedrogen misschien, alleen gelaten… Net zoals de leerlingen bij de Hemelvaart van  Jezus. Ze moesten het voor hun gevoel toen helemaal alleen doen. Het ultieme van Hemelvaart is voor mij dat je alleen wordt gelaten maar ontdekt dat je niet aan je lot wordt overgelaten. Jezus is niet meer onder ons maar we staan er toch niet alleen voor.’

Zou je bij de bezinning op woensdag, misschien tijdens een kuier, willen nadenken over wat dit voor jou betekent? Wat voel jij bij achterblijven, loslaten, ruimte krijgen?

Kleasterkuier (Tevoorschijn halen, 13 mei 2020)

Gepubliceerd op // 1 Reactie

Kleasterkuier (Tevoorschijn halen, 13 mei 2020)

Gisteren bespeurde ik een gevoel van heimwee bij mezelf. Heimwee naar ons kennismakingsrondje in de Voorkerk, elke woensdagochtend. Met een kommetje koffie of een glas thee in de hand beantwoorden we om de beurt een eenvoudige vraag, soms een luchtige, soms wat serieuzer. Van ‘Wanneer ben je voor het laatst naar de kapper geweest?’ tot ‘Wat heeft jou afgelopen week vreugde gebracht?’ Ik vind het mooi hoe ieder iets eigens uit zichzelf tevoorschijn haalt en aan de anderen laat zien.

Dat bracht me bij een korte bijbeltekst (Matteüs 13:52). Jezus heeft het daarin over mensen die ‘leerlingen van het Koninkrijk van de hemel zijn geworden’, mensen zoals jij en ik dus, die er naar verlangen om zo samen te leven als God het voor ogen heeft. Jezus zegt: deze leerlingen lijken op ‘een huismeester die uit zijn voorraadkamer nieuwe en oude dingen tevoorschijn haalt’.

Welke nieuwe en oude dingen wil jij vandaag uit je voorraadkamer tevoorschijn halen? Misschien wil je ze ook aan iemand laten zien!

Kleasterkuier ( 6 mei 2020)

Gepubliceerd op // 3 Reacties

4 en 5 mei, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag, zijn achter de rug. Er valt veel te zeggen en te denken over de toespraken van Aron Grunberg en Koning Willen Alexander tijdens de 4-mei herdenking. Beiden wijzen op het feit dat wij andere (groepen) mensen snel kunnen stigmatiseren, in een hoek zetten en buitensluiten. En dat we vaak niet moedig genoeg zijn om ons daartegen uit te spreken en te verzetten.

De monnik Thomas Merton had op 18 maart 1958 een bevrijdende ervaring, alsof hij ontwaakte uit een droom van afgescheidenheid:

In Louisville, op de hoek van Fourth en Walnut Street, midden in het winkelcentrum werd ik ineens overweldigd door het besef dat ik van al die mensen hield, dat zij bij mij hoorden en ik bij hen, dat wij geen vreemden voor elkaar konden zijn, ook al kenden wij elkaar niet. Het was alsof ik ontwaakte uit een droom van afgescheidenheid, van valse zelf-afzondering in een aparte wereld, de wereld van verzaking en vermeende heiligheid. De hele illusie van een afgezonderd, heilig bestaan is een droom.

Dat gevoel bevrijd te zijn van een denkbeeldig verschil was voor mij zo’n opluchting en zo’n vreugde, dat ik bijna hardop moest lachen. En mijn vreugde kan misschien het best worden weergegeven met deze woorden: ‘God zij dank, God zij dank dat ik net zo ben als andere mensen, ik ben gewoon maar een mens tussen andere mensen. Er bestaan geen vreemden.’

Als vraag ter bezinning voor vandaag: Kun je je een eigen ervaring herinneren van bevrijding, van verbondenheid met alles en iedereen?

Bezinning kleasterkuier (29 april 2020)

Gepubliceerd op // 3 Reacties

‘Ga terug naar je cel en je cel zal je alles leren.’

Uit de de 4e eeuw na Christus zijn korte verhaaltjes overgeleverd over de mensen die als kluizenaar in de woestijn gingen wonen om hun leven aan God te wijden. Dit verhaaltje gaat over zo’n kluizenaar. Hij worstelt ergens mee en gaat naar de oude, wijze abt Mozes om advies.

Een broeder kwam bij abt Mozes en vroeg van hem een woord. De grijsaard zei hem: ‘Ga terug naar je cel en je cel zal je alles leren.’

Dat was vast geen gemakkelijke raad voor die broeder. Hij wordt teruggestuurd naar zijn cel, zijn eigen huisje. Maar daar, tussen vier muren, kan hij zichzelf en zijn eigen onrust niet ontvluchten.

Wij zitten dan wel niet in een kloostercel, maar zijn meer dan anders gebonden aan huis. Een vraag om over te mijmeren, thuis of als je een luchtje schept: wat leert het vele thuis-zijn jou?