Op woensdagmorgen gebruikten we toevallig twee gebeden van de hand van Hein Stufkens. Op verzoek delen we die hier graag.

Tijdens het ochtendgebed:

 Maak mijn hart een oase van stilte,
 maak mijn lichaam een tempel van rust,
 maak mijn geest een onbeschreven blad,
 maak mijn ziel een spiegel van licht.
  
 Maak mijn mond zonder oordeel,
 maak mijn ogen onthecht,
 maak mijn oren tot horen bereid.
 Dat ik leer staan met lege handen.
  
 Dat ik mag aanvaarden wat is,
 mag vertrouwen wat komt,
 mag loslaten wat was,
 op adem mag komen ieder moment. 

(Uit: Eén druppel jou. Gebeden)

Tijdens de Maaltijd:
 
 In het brood,
 is het graan,
 is de akker,
 is de wassende maan,
 is de brandende zon,
 is de ploegende boer,
 is de hand van de bakker,
 is de Bron.
 Etend proef ik het geheimenis,
 dat in het al de Ene is.