In deze tijd van corona-uitdaging doet Marian Nijland iedere maandag een suggestie voor een Moment van Aandacht. Deze week over waarderen wat je hebt: aandacht voor thuiskomen.

Afgelopen week had ik weer dat heerlijke gevoel van thuiskomen. Omdat wij op zoek zijn naar een ruimer huis, fietsen we regelmatig een rondje langs huizen die te koop staan. We bekijken de plek, fietsen door de buurt, gluren naar binnen. En de tuin wordt door mij kritisch bekeken: ik heb zin in moestuinieren, met blote voeten in het gras, en het moet er stil en vrij zijn.

Maar ook deze keer zat er geen huis bij, die we van binnen wilden bezichtigen. En dan fietsen we weer naar huis, over het bruggetje, ons dorp in, en slaken we een zucht van verlichting. “Hier hoor ik weer vogels.” “Wat is het hier stil he.” “He, ik hoor de koeien.”

Het is te klein, maar wel: Thuis.

Ik heb hetzelfde gevoel wanneer we een paar dagen bij familie zijn geweest. Ik vind het fijn om hen te ontmoeten. Maar na een paar dagen thuis komen, vind ik minstens zo fijn. Juist door het weg zijn, kan je scherper zien en voelen wat je mist.