De komende tijd doet Marian Nijland, vaste gast bij Nijkleaster en aandachtschenker, iedere maandag een suggestie voor een moment van aandacht.
We zijn nu drie weken onderweg, drie weken zonder mijn vaste gang op woensdag naar de Nijkleaster-ochtend. Ik mis het. In het begin bezocht ik nog regelmatig de kerk in Jorwert. Nu ben ik op zoek naar andere Nijkleaster-momenten.
Nijkleaster-moment: zo’n woord dat een tijd geleden spontaan in mij op kwam. Toen ik weer eens heerlijk bij vriendin Anke ten Brinke in bad lag met het Klooster-magazine. Want voor mij is Nijkleaster niet alleen stilte, bezinning, verbinding, maar ook een moment om weer terug te komen bij mezelf. Als thuisblijfmoeder van een dreumes is dat heel fijn.
Nu ik niet naar de kerk kan (en ook niet in bad), ontstaan er andere vormen. Ik deel ze hier, misschien ben jij ook op zoek, en heb je er iets aan. En heb je toevoegingen, deel ze, dan inspireren we elkaar.
Ik mediteer en bid sinds drie weken elke dag. Voorheen hield ik die gewoonte nooit zo lang vol, nu lukt het wel. Er zijn tal van apps en sites die je kan gebruiken. (Bidden onderweg bijvoorbeeld, of 30now.nl)
Ik schrijf, bijvoorbeeld in De Herberg. Dit is een schrijfretraiteboek van Christine de Vries. Met 40 dagen lang elke dag mooie opdrachten naar aanleiding van het gedicht van Rumi.
De kerkdiensten op internet bieden soms ook inspiratie. Wandelen. We fietsten gisteren met het prachtige weer naar Jorwert, neusden in de minibieb naast het café en picknickten op de trap van de kerk. Ook een beetje Nijkleaster-gevoel. En wat betreft de verbinding deden wij deze week iets fijns. Mijn man bakte twee keer appeltaart en dit brachten we met de fiets her en der rond. Met blije gezichten en een praatje bij de voordeur tot gevolg.
Met Pasen ben ik van plan om de viering van Nijkleaster die in 2018 is uitgezonden op televisie terug te kijken (maandag, tweede Paasdag NPO 2, rond 08.00 uur).
Nieuwe vormen, nieuwe wegen. De hele week zingt ‘Behute mich, Gott’ al door mijn hoofd. Want Hij is er altijd. En de eerste keer dat we straks weer met elkaar in de kerk in Jorwert zitten, wat zal dat magisch mooi zijn.
Weer zo’n mooie! Dankjewel Marian.
Mij zingt al de hele week het lied ‘Ga met God en Hij zal met je zijn’ door het hoofd.
Ik mediteer en oefen ook elke morgen! En zowaar ontmoette ik Marianne en haar gezin vorige week op de snelfietsweg Leeuwarden-Stiens!
Dank Marian, voor weer inspirerende woorden, zo zorgvuldig en met aandacht beschreven. (Tip: neem in deze zonnige week een lichtbad in plaats van een ligbad).
‘Behute mich, Gott’. Want Hij is er altijd.
Ik las deze bede tegen de achtergrond van onze corona.
“Bescherm mij Heer”, Velen van de gestorvenen zullen dat hebben gebeden.
Ook zij die oud en de dagen bijna zat, niet eens afscheid konden nemen.
Terwijl Hij er altijd is?
Prietpraat , voor mij troostrijk en hoopvol.
Corona wijsheid?
Ik zeg tegen onze kleinzoon van 4 jaar, dat de bieb en het zwembad
gesloten zijn.
Hierop antwoordt hij:” Ons huis is open”.