‘Durf mens te zijn met lege handen’ staat er sinds vanochtend op de krijtbordjes in de kerk van Jorwert. Die zin is ontleend aan een gedicht van Kris Gelaude dat gastvoorganger Saakje Hoekstra tijdens de viering las:
Uit zichzelf En steeds opnieuw groeien wij vast aan welvaart, voorrecht of gelijk. Wij bouwen ons een burcht van zekerheden waarin de ziel geen adem krijgt. Zalig wie zulke muren sloopt en tegen beter weten in een weg aanlegt van duisternis naar uitzicht. Zalig wie uit zichzelf breekt. Klein wordt. Groot maakt. Hoop geeft. Omziet naar verschopten. Zalig wie zich omkeert van meer naar genoeg. En zelf durft mens te zijn met lege handen.
Geef een reactie