‘Durf mens te zijn met lege handen’ staat er sinds vanochtend op de krijtbordjes in de kerk van Jorwert. Die zin is ontleend aan een gedicht van Kris Gelaude dat gastvoorganger Saakje Hoekstra tijdens de viering las:

Uit zichzelf
 
En steeds opnieuw
groeien wij vast
aan welvaart, voorrecht
of gelijk.
Wij bouwen ons
een burcht van zekerheden
waarin de ziel geen adem krijgt.
 
Zalig wie zulke muren sloopt
en tegen beter weten in
een weg aanlegt
van duisternis
naar uitzicht.

Zalig wie uit zichzelf breekt.
Klein wordt. Groot maakt.
Hoop geeft.
Omziet naar verschopten.
 
Zalig wie zich omkeert
van meer naar genoeg.
En zelf durft mens te zijn
met lege handen.