4 en 5 mei, Dodenherdenking en Bevrijdingsdag, zijn achter de rug. Er valt veel te zeggen en te denken over de toespraken van Aron Grunberg en Koning Willen Alexander tijdens de 4-mei herdenking. Beiden wijzen op het feit dat wij andere (groepen) mensen snel kunnen stigmatiseren, in een hoek zetten en buitensluiten. En dat we vaak niet moedig genoeg zijn om ons daartegen uit te spreken en te verzetten.
De monnik Thomas Merton had op 18 maart 1958 een bevrijdende ervaring, alsof hij ontwaakte uit een droom van afgescheidenheid:
In Louisville, op de hoek van Fourth en Walnut Street, midden in het winkelcentrum werd ik ineens overweldigd door het besef dat ik van al die mensen hield, dat zij bij mij hoorden en ik bij hen, dat wij geen vreemden voor elkaar konden zijn, ook al kenden wij elkaar niet. Het was alsof ik ontwaakte uit een droom van afgescheidenheid, van valse zelf-afzondering in een aparte wereld, de wereld van verzaking en vermeende heiligheid. De hele illusie van een afgezonderd, heilig bestaan is een droom.
Dat gevoel bevrijd te zijn van een denkbeeldig verschil was voor mij zo’n opluchting en zo’n vreugde, dat ik bijna hardop moest lachen. En mijn vreugde kan misschien het best worden weergegeven met deze woorden: ‘God zij dank, God zij dank dat ik net zo ben als andere mensen, ik ben gewoon maar een mens tussen andere mensen. Er bestaan geen vreemden.’
Als vraag ter bezinning voor vandaag: Kun je je een eigen ervaring herinneren van bevrijding, van verbondenheid met alles en iedereen?
Van verbondenheid zeker.
Maar niet met alles en iedereen,
en ook nog lang geleden.
In mijn tegenwoordig enige dagelijkse ontmoetingscentrum, de Poiesz, zie ik
vaak dezelfde gezichten. En soms een korte groet hier en daar. Bekende vreemden.
Ik heb nooit gedroomd van een afgezonderd en heilig bestaan.
Maar zo lang als ik mijzelf ken, naar verbondenheid gezocht.
Verbonden zijn was een drijfveer avant la lettre.
Maar heeft nu, desgevraagd, alles van persoonlijke illusie.
En dat maakt verdrietig.
Beste Pyt, tankjewol foar dyn reaksje. Wy moatte it by Nijkleaster ek hawwe fan ferbining: mei de natuer, de oare minsken, ússels en mei God. Sûnder oare minsken is it ferhipte yngewikkeld. Ik hoopje dat wy gau wer by elkoar komme kinne. Houd moed. Heb lief. Stay healthy! (Hinne)
haiku:
coronainzicht
het virus is onder ons
ik ben niet alleen